Waarom zijn zíj nog single?
Je hebt zo van die vrouwen van wie je niet kan begrijpen waarom ze al jaren single zijn. Normale, toffe vrouwen die niets anders willen dan een leuke vent om hun leven mee te delen. Julie, Nicky en Valerie zijn al jaren single en laten ons meekijken in het waarom. En kunnen onze experts hen wat tips geven?
Julie (28) woont met kat Sushi in het huis dat ze vorig jaar kocht en helemaal naar eigen smaak opknapte.Ze is maatschappelijk werkster, houdt van (alleen) reizen, Zumba en spinning. Ze omschrijft zichzelf als sociaal en extravert, maar met een zeer klein hartje.
“Deze zomer heb ik op een metalfestival een toffe man ontmoet. Hij was jammer genoeg getrouwd, maar we hebben 2 uur staan praten en dat klikte ongelofelijk goed. Ik weet dat het niks kan worden, maar ik heb soms het gevoel dat 90 procent van de mannen die ik ontmoet in een relatie zit en de overige 10 procent psychische problemen heeft. Mannen die worstelen met alcohol bijvoorbeeld. Ik zeg soms lachend dat ik moeten wachten op een occasie, een goeie tweedehandsoptie. Dat klinkt misschien wat cynisch, maar ik wanhoop niet hoor. Ik denk dat ik gewoon nog niet het geluk heb gehad de juiste tegen te komen.”
EEN SAAI LEVEN
“Ik kom uit een heel warm nest. Mijn ouders zijn al meer dan 35 jaar gelukkig getrouwd. Samen met mijn broer ga ik elke week nog een keer thuis eten. Ik bel ook bijna elke dag met mijn pa, omdat we elkaar zo goed begrijpen. Hij heeft me ook een realistische kijk meegegeven op relaties, denk ik. Verliefdheid is allemaal goed en wel, maar een relatie wordt ook werken als je wat langer samen bent. Je komt onvermijdelijk tegenslagen tegen, maar dan moet je beseffen wat je thuis te verliezen hebt. Ik geloof dus niet in snel opgeven. Ik wil heel graag een groot deel van de wereld zien, maar daarnaast vind ik ook dat het leven best een beetje saai mag zijn. Vroeger viel ik op speciale types, maar eigenlijk wil ik gewoon iemand die me doet lachen. Ik wil een vent die normaal is. Dat is toch niet te veel gevraagd? (lacht)”
VOORZICHTIG
“Ik ben nu 3 jaar alleen na een moeilijke relatiebreuk. Hij zag ons niet samen in de toekomst, en nu weet ik dat hij gelijk heeft. We zouden elkaar op lange termijn niet gelukkig gemaakt hebben. Maar toen was het moeilijk: het was geen propere breuk. Ik heb echt mijn tijd moeten nemen om weer tot mezelf te komen. Ik was verdrietig, mijn zelfvertrouwen weggeslagen. En ik heb mezelf ook weer gevonden: ik kreeg vast werk, ben alleen gaan wonen, heb mijn huis gekocht. Soms ben ik wel eens jaloers op mensen die gemakkelijk van relatie in relatie duiken. Ik heb echt wel tijd nodig om me open te stellen, en vaak krijg ik die tijd niet. En die relatiebreuk heeft me natuurlijk nog voorzichtiger gemaakt.”
EEN EIGEN HUIS
“Sinds ik als student begon te werken, heb ik altijd zoveel mogelijk geld opzijgezet. Als ik geld kreeg voor mijn verjaardag, ging dat in de pot. Het was mijn grote droom om zo snel mogelijk mijn eigen huis te hebben. Iets van mezelf. Twee jaar na de breuk met mijn vriend heb ik een huis gevonden. Het was liefde op het eerste gezicht. Ik heb het volledig laten verbouwen naar mijn goesting, met heel veel zorg. Ik wist dat ik een speciaal soort tegel wilde in mijn keuken. Wel, ik heb tien winkels gedaan tot ik vond wat ik zocht. Ik moet misschien lang zoeken om mijn gedacht te vinden, maar als ik dan vind wat ik wil, heb ik ook geen moeite om te beslissen. Misschien zal dat met mannen gewoon hetzelfde gaan? (lacht) Dit huis is mijn zekerheid. En ik ben er trots op dat het me alleen gelukt is.”
OUDERWETS ROMANTISCH
“Ik ben niet echt verlegen. Ik date, heb Tinder geprobeerd, ik heb ge-speeddate, .. Het enige wat ik me echt niet kan voorstellen, is internetdaten. Ik weiger me in te schrijven op een site en dan te gaan chatten met mannen in de hoop dat er iets goeds tussen zit. Ik vind dat zo geforceerd. Als mijn grootouders en ouders elkaar zo maar konden leren kennen, moet ik toch ook een man spontaan kunnen tegenkomen? Ik wil een beetje magie. Ik ben ook wel wat ouderwets: mannen zijn de jagers, en mogen best wat moeite doen. Waar is de galanterie? Na een leuke date krijg je amper nog een berichtje. Misschien ben ik daar wat koppig in. Maar ik heb het gevoel dat hoe meer manieren van media er bestaan om te communiceren met elkaar, hoe minder moeite we doen.”
Wat zeggen onze experts?
“De start en de uitbouw van de liefde is voor veel vrijgezellen een moeilijke periode. Een prille relatie wordt voorgesteld als een fantastische tijd, maar in de praktijk steekt er vaak ook angst en onzekerheid de kop op. Je moet niet alleen vertrouwen opbouwen, maar ook terugvallen op zelfvertrouwen. Julie is een gevoelsmens die heeft moeten bekomen van een relatiebreuk met een grote liefde. Ze heeft haar zelfvertrouwen teruggevonden, maar heeft daarna toch een muur rond haar hart gebouwd. Julie is op zoek naar een sterke man met dezelfde waarden, maar zich echt kwetsbaar opstellen, vindt ze moeilijk.”
Tips voor Julie?
* Schuif je schroom opzij om je als zoekende te profileren en wees open over het feit dat je single bent én je openstaat om een leuke, boeiende en normale man te leren kennen. Het eigen sociale netwerk is nog altijd de belangrijkste plek om een partner te vinden.
* Het is al goed dat je alleen op pad gaat, maar durf ook zelf initiatief te nemen. Mannen vinden dat best aantrekkelijk, een vrouw met zin voor initiatief!
* Ook online zijn er heel wat manieren om iemand beter te leren kennen. Kies een paar betrouwbare sites, steek voldoende tijd in een goede voorselectie en begin dan te daten. Amuseer je gewoon en denk niet te eng!
Nicky (27) is verpleegkundige. Ze houdt van fitness en reizen en traint voor haar eerste volledige marathon. Ze omschrijft zichzelf als enthousiast, realistisch en iemand van uitersten. Ze is al bijna 5 jaar alleen.
“Ik ontmoet soms wel mannen in de fitness, maar weinig. Ook op het werk is de pool klein: ik werk als verpleegkundige vooral met vrouwen samen. Ik werk nu 3 jaar op een dienst voor maag-, darm- en leveraandoeningen. Dat is zwaar, emotioneel. Je ziet veel miserie: alcoholici, mensen met kanker en er is weinig personeel. Ik werk ook in een ploegensysteem: vroeg, laat en nachten, én ik werk twee weekends op de vier. Door dat onregelmatige ritme ben ik soms echt uitgeput. En dat is natuurlijk ook niet goed voor je sociale leven.”
DE REBOUND
“Ik ga geregeld iets drinken in mijn stamcafé met vriendinnen, maar daar zit altijd het oude, vertrouwde volk. Vroeger gingen we vaker uit dansen, maar ik ben de enige van mijn vriendinnen die nog single is, dus dat gebeurt niet zoveel meer. Ik mis dat wel: ik leerde er ook af en toe een keer iemand nieuw kennen. Het is vandaag echt veel moeilijker om iemand tegen te komen dan 5 jaar geleden. En als ik dan al eens iemand leer kennen, zit hij in een relatie of komt hij er net uit en ben ik de rebound, ook niet ideaal. Ik heb Tinder wel al een paar keer gedownload, maar ik smijt het er meestal snel af. Het ligt me niet: dat swipen vind ik nog wel leuk, maar ik heb een sarcastische humor die niet goed overkomt in tekstberichtjes.”
UIT DE COMFORTZONE
“Vroeger was ik wel een flirt, met het ouder worden ben ik afwachtender geworden. Ik vraag mij alleszins veel meer af wat de mensen over me denken dan vroeger. Een vriendin vertelde me dat de eerste keer dat ze me zag, ze bang was van mij. Ik denk dat ik soms nogal een hoge muur opzet bij nieuwe contacten. Ik wil wel openstaan, maar ik straal het blijkbaar niet uit. Ik ben iemand die eerder dingen opkropt. Volgens mijn moeder ben ik een harde. Ik denk vooral dat ik hard ben voor mezelf – het is nooit goed genoeg - en soms harder overkom naar anderen dan ik bedoel of besef. Je roest soms ook wat vast in je leven: het wordt te comfortabel, dat alleen zijn. Ik heb al gedacht dat ik eens een maand alleen op reis zou moeten gaan. Of een keer alleen op café gaan of een koffie gaan drinken in een koffiebar in Antwerpen. Uit mijn comfortzone, weer wat meer openstaan voor het leven en zo nieuwe mensen ontmoeten.”
EIGEN APPARTEMENT
“Ik heb 2,5 jaar geleden een appartement gekocht, maar doordat de aannemer failliet is gegaan, heeft de bouw lang stilgelegen. Maar ik moest dus wel al een lening afbetalen terwijl ik daar nog niet kon gaan wonen. Daarom woon ik nog altijd bij mijn ouders. Heel lief van hen, en ze doen hun best, maar echt vrij ben je toch niet. Je moet nog altijd wat verantwoording afleggen. Hopelijk kan ik nu wel voor het eind van het jaar in mijn eigen huisje trekken. Ik ben zelfstandig ja, misschien te zelfstandig. Ik ga en sta waar ik wil, ik moet ook alles alleen beslissen. Mijn laatste lief bewonderde dat wel in mij, maar misschien vond hij dat ook wel moeilijk om mee te leven? Ik ben ook wel graag even alleen: ik wil wel een maatje, maar die hoeft niet altijd aan mijn zij te staan. Eens gaan lopen op mijn gemak, een uurtje alleen in bad, … Ik wil niet zo’n koppel worden dat als een Siamese tweeling alles samen doet. Als je een goede relatie hebt, moet dat toch kunnen?”
Wat zeggen de experts?
“Het leven gaat voor Nicky aan 200 km per uur, maar zo maakt ze de keuze tussen haar leven met iemand delen of genieten van de vrijheid van haar vrijgezellenleven, nog moeilijker. Nicky wil graag op een onafhankelijke manier haar leven uitbouwen. Ze timmert hard aan haar carrière, studeert ook nog bij, wil sporten, er goed uitzien en een vol sociaal leven hebben. Misschien is het voor Nicky belangrijk dat ze nadenkt wat essentieel voor haar is. Perfectie op alle vlak bestaat niet! Nicky heeft met niemand echt rekening moeten houden. Ze kon altijd alle kansen aannemen en had zo ook alles onder controle. Een relatie heeft dat niet, en voelt daardoor soms onzeker aan. De schrik om afgewezen te worden, ‘niet perfect’ te zijn, maakt het allemaal nog moeilijker. Maar een relatie heeft naast moeilijkere momenten ook mooie momenten: dat leren aanvaarden kan een eerste stap zijn.”
Tips voor Nicky:
* Een relatie of een gezin starten, dat is keuzes maken, en dat is niet iets wat iedereen graag doet. Stel je prioriteiten!
* Het kan geen kwaad om ook te investeren in ‘sociale’ ontplooiing: probeer je vriendenkring wat uit te breiden!
* Je komt soms wat hard of prestatiegedreven over, dat kan afschrikken. Professioneel zit je in een zorgende rol: straal je die zorgzaamheid wel genoeg uit?
Valerie (31) is bedrijfsleider van een KMO waar haar hond Lilo de huismascotte is. Ze houdt van karate, kinderen en festivals. Ze omschrijft zichzelf als rechtuit en een twijfelaar. Ze is 5 jaar vrijgezel.
“Ik kom uit een heel liefdevol, stabiel gezin. Mijn ouders zijn meer dan 30 jaar getrouwd en nog steeds samen. Ik zie dat zij elkaar heel erg respecteren, en ik vind dat ook erg belangrijk in een relatie. Ze zijn een goed werkende ‘machine’ samen: zowel in het gezin, als in het familiebedrijf. Ik vind het hoopgevend dat het kan, zo lang en goed samen zijn. We zijn met drie zussen, en mijn ouders hebben wel een bepaald ideaalbeeld in hun hoofd over onze mannen. Die eisen liggen wel vrij hoog, tot onmogelijk. (lacht) Beleefdheid vinden ze belangrijk, een goede opvoeding en opleiding ook. Bepaalde zaken vind ik als eerste filter misschien ook wel belangrijk, maar eens je iemand leert kennen maakt dat allemaal minder uit.”
SLECHTE RELATIE VOLSTAAT NIET
“Ik werk nu zo’n 50 uur in de week, er zijn periodes dat dat tot 70 uur per week gaat, maar dat hou je niet vol. Ik probeer heel bewust tijd voor mezelf te maken. Ik ga drie uur per week sporten. Vooral karate: ik kan er echt mijn hoofd leegmaken en heb intussen een bruine gordel. Ook aan mijn sociale leven hecht ik veel belang. Ik probeer zeker twee keer per week met vrienden af te spreken. De meesten zijn gesetteld en begonnen aan kinderen, en ik heb die wens ook. Maar ik wil geen genoegen nemen met een slechte relatie, gewoon om niet alleen te zijn. Ik zou nog eerder alleen aan kindjes beginnen. Ik denk daar wel al over na. Pas op, ik heb nog tijd, maar ik wil niet ineens beseffen dat het te laat is. Maar mijn perfecte toekomstbeeld is wel mét man en kinderen. En dan wil ik een betere combinatie vinden met mijn werkleven. Ik weet dat ik daar wat keuzes ga moeten maken, maar ik zal nooit een huisvrouw worden.”
MINDER ZELFVERTROUWEN
“Ik ben intussen 5 jaar single. Ik heb daar zelf geen enkel probleem mee, maar je ziet anderen soms denken: zo lang?? Zeker als je op date gaat, voelt het wel eens alsof je je daarvoor moet verantwoorden. Maar ik schaam me er niet voor: ik heb een vol leven, er is gewoon in 5 jaar niemand gepasseerd waarmee het echt klikte. Ik was een pak zwaarder vroeger, maar dat hield me niet tegen in relaties. Dacht ik. Ik vond dat een man me maar moest nemen als ik was. Maar als ik daar nu naar kijk, weet ik wel beter. Ik had veel minder vertrouwen in mijn partners, simpelweg omdat ik minder vertrouwen had in mezelf. Je vindt jezelf niet mooi, dus waarom zou hij je mooi vinden of niet naar andere vrouwen kijken? Ik werd onzeker en jaloers. Nu ik die kilo’s kwijt ben, voel ik me veel beter in mijn vel, ik voel dat ik meer zelfvertrouwen heb en veel opener ben in een eerste contact.”
DATEN IS LASTIG
“Ik heb veel mannelijke vrienden, altijd gehad. Ik vind hen soms simpeler om mee om te gaan dan vrouwen. Ze zijn rechtdoorzee, en ik ook. De meeste van mijn verliefdheden kwamen ook voort uit vriendschap. Als je iemand kent, vertrek je toch gemakkelijker. Als je date, vertrek je met meer verwachting. Ik vind het ook moeilijker om mezelf te zijn. Hoeveel berichten mag ik nu sturen, wat wil hij nu, wat bedoelt hij nu? En wanneer je blijft afspreken, wanneer wordt het dan echt iets? Ik vind dat lastig. (lacht) Ik ben ook een twijfelaar. Als ik iemand leer kennen, vraag ik me snel af of dit nu wel iemand voor mij is? Ik wil niet te veel tijd in een foute man steken, maar wil ook niet iets goeds laten passeren. Ik vind dat een moeilijk evenwicht. Ik ben wel zo op alle vlakken in mijn leven. Ik probeer altijd een gefundeerde beslissing te maken, en ik weeg alles uitgebreid tegen elkaar af en praat daar met veel mensen over. Soms té uitgebreid. Ik zou soms liever wat sneller beslissen. Zéker in de liefde zou dat gemakkelijker zijn.”
Wat zeggen de experts?
‘Valerie is one of the guys. Ze staat aan het hoofd van een bouwbedrijf en weet dat het belangrijk is om haar mannetje te staan om au sérieux genomen te worden. Dat heeft haar rationele kant aangewakkerd. Valerie is ook veeleisend voor zichzelf en wil graag alles onder controle hebben. Ze is direct in haar communicatie en straalt dikwijls mannelijk ondernemerschap uit. Al voelt ze diep in zich ook wel een schreeuw om terug vrouw te mogen zijn.”
“Het is gewoon ook moeilijker om iemand tegen te komen als je professioneel actief bent. We houden werk en privé graag gescheiden, maar als we lange werkdagen hebben, dan ontbreekt de tijd en de energie vaak om ’s avonds nog andere zaken te doen. Perfectionisme, dat vaker voorkomt bij de vrouwen, helpt natuurlijk niet. Valerie is ondernemer, komt uit een ondernemersfamilie, heeft de waarden van het werken overgeërfd en wil uiteraard graag hogerop. Ze gaat alles geven om de kansen die ze aangeboden krijgen te benutten.”
Tips voor Valerie?
* Ontdek je vrouwelijkheid opnieuw! Probeer keuzes op relationeel vlak niet louter rationeel bekijken, maar ook van uit je hart, kwetsbaarheid en vrouwelijkheid. Dating is geen business setting waar je snel beslissingen moet nemen. Check of het waardenkader inderdaad juist zit en durf dan je ratio los te laten. Leer en durf weer te flirten!
* Je vrije tijd is beperkt: Denk even strategisch na waar de single ondernemende mannen die op zoek zijn naar een duurzame relatie, zich bewegen. We zijn er niet van overtuigd dat die op Tinder z’n soulmate zoekt! Durf eens in een andere vijver te vissen!”
Wie zijn onze experts?
Private matchmakers van Berkeley International Belgium die succesvolle singles de juiste partner helpen te vinden.
